Нам гүм байсан сэтгэл сэрвэлзэж
Навчсыг дагаад хуйлрахад
Намар цагийн аядуухан бодлууд
Намайг аргадах гэж толгойд эргэлдэхэд

Нүцгэн өлмий дээр дэгдэн гүйх
Нүүрээ будаж эхлээгүй охин
нүүгээд явах шувуудыг өрөвдөж
нүдэндээ гуниг тээсэн бүсгүй болоход

Нүцгэн мөчрөөр уйтгар даллах модод
Нүгэл хураадаггүй шүлэгчийн зүрхэнд нулимс цуглуулна